Nauka jazdy na lonży

Naukę jazdy konnej rozpoczyna się od tzw. lonż. Są to półgodzinne - wliczając jednak doprowadzenie konia na padok i dosiad -  zajęcia indywidualne z instruktorem, który asekuruje początkującego jeźdźca, trzymając konia na specjalnej lince (tzw. lonży, stąd nazwa). Pierwsze lekcje służą oswojeniu jeźdźca z koniem oraz osiągnięciu prawidłowego i w miarę swobodnego dosiadu, zarówno w stępie, jak i w kłusie (a więc w dwóch z trzech podstawowych chodów). Później lonża (linka) jest odpinana i jeździec jeździ samodzielnie, jednak nazwa pozostaje. Na lonży nie uczymy trzeciego z chodów - galopu. 

Ilość lonż jest sprawą indywidualną - zależy od predyspozycji jeźdźca i regularności jazd. Mamy ustalony pewien katalog umiejętności, które należy opanować na lonży, a których już nie uczymy na zastępie. Gdy się ów katalog opanuje,  instruktor poinformuje jeźdźca o możliwości przejścia na zastęp początkujący (jeśli instruktor nic nie mówi, trzeba ćwiczyć dalej). 

Najmłodsi jeźdźcy (a więc dzieci od 5 lat) rozpoczynają naukę jazdy konnej na przystosowanych do ich wzrostu i specjalnie do tego przygotowanych kucach - małych lub większych (w zależności od wieku i wzrostu).

Młodzież i dorośli na lonży jeźdzą na Malwinie (patrz - nasze konie). 

Konie wybiera instruktor (nie rodzice ani dzieci), ponieważ to on jest odpowiedzialny za przebieg jazdy.